Welcome to London!
Geen verrassing dit jaar, want we gaan dit keer buiten “Europa” en dan is een geldig paspoort toch echt vereist ;). Voor de oudjes onder ons heel gebruikelijk, maar de jeugd van na 2000 reist tegenwoordig met rijbewijs of ID-kaart. Dus daarom dit jaar geen ingewikkelde tips of verassing. Ach, meestal wist iedereen het toch al lang van tevoren en Jitze sowieso.
Londen, een stad waar een flink aantal van ons al wel eens is geweest, maar wellicht biedt dit tripje, met interessante rondleidingen (onder andere Canary Wharf), boot- en fietstochten, de ervaringsdeskundigen onder ons ook een nieuwe blik op deze enorme metropool.
Dit jaar een bomvol programma. Naast het inhoudelijk programma is er ook voldoende tijd voor ontspanning in pub, museum en/of voetbalstadion. Heel leuk dat er initiatief is genomen om kaartjes voor een wedstrijd te regelen. Net als de presentatie van Jorien van een aantal weken geleden met hele leuke en goede tips voor musea.
Voor Stadkwadraat de tweede keer in Londen (de eerste keer was in 2016). Van de vorige keer herinnering ik me vooral, het kruip-door-sluip-door-hotel, de lunch op borough market, de Tiger-Tiger en de hele lange boottocht met high tea. Toentertijd geregeld door een van onze stagiaires. Er leek geen einde aan te komen. Voor Theo en ondergetekende is het zelfs de derde keer. Ergens eind vorige eeuw waren wij hier ook al met Tauw (met de auto) Toen was ik zelf nog stagiaire en ik herinner me vooral dat ik er bij de grens werd uitgepikt. Volgens mijn toenmalige collega’s door mijn onverzorgde studentikoze uitstraling met baardje en grijze gebreide coltrui. Ik moet zeggen dat ik inderdaad iets weghad van een IRA-sympathisant. Verder zijn Theo en ik nog opgelicht bij een Indiaans restaurant en was er een aantal bommeldingen in het hotel, maar verder business as usual.
Begin deze week bekeken we tijdens de lunch met een aantal collega’s de fotoboeken van vorige tripjes. Herinneringen aan collega’s en gebeurtenissen kwamen al snel naar boven. Zelfs de mensen die er niet bij zijn geweest herkenden de verhalen omdat ze al zo vaak zijn verteld. Van Bert gekleed als een 19e-eeuwse katoenhandelaar, via Robbie die nooit wist waar we heengingen, eindigend met de verhalen uit Lyon. De tripjes markeren de tijd en helpen ons te herinneren aan voormalige ellenlange rondleidingen, fantastische restaurants, maar vooral aan de personen die erbij waren. Aan collega’s die inmiddels ergens anders werken, maar ook aan Remco en Steven. De tripjes markeren de tijd en alleen al daarom zijn ze belangrijk. Ook deze keer houden de nieuwkomers hun maiden-speech en ook nu gaat er een collega voor de laatste keer mee omdat hij voor een nieuwe uitdaging kiest (ja Rick, dit gaat over jou, bedankt voor jouw trouwe dienst en gezelligheid!).
Dit jaar gaat alle dank voor het regelen nog meer uit naar anderen. Sandra, Laura, Diana, Edwin en Bart voor al het werk en de input. Ik heb me er dit keer minder mee bemoeid. Allereerst omdat het in goede handen is, maar ook omdat mijn hoofd de afgelopen tijd te vol zat. Wat dat betreft markeert dit tripje voor mij persoonlijk ook het einde van een hele roerige tijd. Een veel te lange verbouwing, maar bovenal ook de heftige momenten in mijn persoonlijke leven. Ik was in december al eerder in Engeland ;). Zondag keren we als één familie weer terug naar ons oude huis, daar kijk ik naar uit en daarmee markeert dit tripje voor mij persoonlijk ook de start van een nieuwe periode in mijn leven, waarin ik ook weer veel vaker naar De Bilt zal komen ;).
Alhoewel ik dan wel het voorwoord schrijf, spreek ik namens alle vijf als ik zeg hoe trots wij nog altijd op Stadkwadraat zijn. De fantastische projecten waar we aan werken, de positieve sfeer en bovenal de persoonlijke contacten. Ook zo mooi om te zien hoe de nieuwkomers van de afgelopen jaren snel het DNA van Stadkwadraat oppakken. Soms lijkt het alsof ze hier al tien jaar werken. En niet alleen passen ze goed in het DNA, iedere nieuwe collega voegt op zijn/haar eigen wijze ook iets toe aan dat DNA. Daar zijn wij, met z’n vijven, trots op en het is één van de belangrijkste pijlers van een succesvol bedrijf.
Dan nu Londen. Ik heb ontzettend veel zin om met iedereen bij te praten en nieuwe verhalen te maken. En….pas op elkaar, maar….pas vooral ook op jezelf. Dus sla zo nu en dan ook een drankje over.
Ik heb er zin, we gaan er een paar leuke dagen van maken!!
Namens de partners,
Jaap
